Een onafgewerkt kledingstuk terugvinden, is altijd een beetje spannend. Zeker in mijn geval, want ik herinner me nooit waarom iets niet afgewerkt werd. De ‘Ursula’ jurk van het naaitijdschrift La Maison Victor was zo’n gevalletje. De prachtige luipaard stof uit Frankrijk schreeuwde plots mijn naam.
Naast Rosalie, Pola en Charlotte, rolde nu ook Mira vanonder mijn naaimachine. De ‘Fibre Mood Mira‘ is geen onbekend patroon voor mij. Vorige zomer naaide ik al een exemplaar voor mezelf en een voor mijn collega. Een unicum, want ik naai normaal gezien nooit voor andere mensen. Iets met faalangst en perfectionisme ;-). Ook zo benieuwd naar mijn jurk in broderie tricot?
Nog voor mijn eerste exemplaar van de Fibre Mood Pola volledig afgewerkt was, wist ik al dat er een tweede en eventueel een derde zou volgen. Enige voorwaarde was dat het een maatje kleiner zou zijn. Het viscose stofje dat ik in gedachten had, paste perfect in het droomscenario. Hopelijk zijn jullie net zo verliefd op het kleedje als ik!
